|
|
Het heeft er altijd al in gezeten bij Niels. Zijn voorliefde voor film en muziek. Het zal midden jaren tachtig zijn geweest dat men thuis aan de Krelagestraat 27 te Haarlem een hoge jongensstem hoorde zingen: “Flash - ah – saviour of the universe Het waren enkel delen van de soundtrack die de britse glamour rockgroep Queen had heeft geschreven voor de verfilming van het verhaal van de football-held Flash Gordon. Niet lang daarna struinde een zeer jonge tiener de hele Haarlemse binnenstad af op zoek naar zijn favoriete plaatje. Het verhaal gaat dat deze jongeling zelfs in een enkele winkel een enkel frase van dit lied ten gehore bracht: “Sammie more, sammie more”. Kenners zouden wellicht geweten hebben om welk nummer het zou gaan, maar de Haarlemse platenverkopers niet. Hevig teleurgesteld is Niels toen naar huis terug gekeerd. Weet u om welk nummer het gaat? Voor wie het nog niet weet volgt hieronder een deel van de nu nog toepasselijke songtekst. Summer loving had me a blast
Een ander aardig weetje is het antwoord op de vraag waarom zit Niels zo dun in zijn haar. Het meest voor de handliggende antwoord is: erfelijke aanleg! Maar is dit wel zo? De schrijver van dit stuk heeft uit zeer betrouwbare bron vernomen dat Niels als kleine jongen, een bijzonder eerzame functie mocht vervullen. Zijn lieve en zorgzame zus was de trotse eigenaresse geworden van een nieuwe krultang. Uiteraard moest eerst getest worden of het apparaat wel goed functioneerde. Niels toen nog in het bezit van een behoorlijke haarbos mocht fungeren als testpersoon. Het betreffende apparaat is nadien zelden of nooit meer gebruikt en Niels? tja, die mocht na hersteld te zijn van de schrik en een geteisterde hoofdhuid naar de kapper om de verschroeide haren nog iets te laten fatsoeneren. Veel van de haren die toen verloren zijn gegaan zijn nadien nooit meer terug gekomen! Niels als automobilist houdt ervan lekker hard te scheuren over de snelweg, vooral als het donker begint te worden. Wie kent niet het verhaal dat hij als anticiperend weggebruiker met gepaste afstand achter een andere hardrijder aan reed om zodra deze geflitst werd fors in de remmen te gaan om, met dank aan zijn geflitste voorligger, daarna het gaspedaal weer fors in te trappen. Deze drang naar snelheid is Niels met de paplepel (of was het een dropveter?) in gegoten. Zoals u allen waarschijnlijk wel bekent is, is Niels een nakomertje. Zijn ouders hadden het erg druk met de winkel en dus niet altijd de gelegenheid om zich met baby Niels bezig te houden. Niels moeder, bekend om haar bijzondere gave voor creatieve oplossingen in dergelijke situaties, had bedacht dat het voor zijn 7 jaar oude zus wel leuk zou zijn om Nielsje in de wandelwagen rond te rijden. Zus was daar niet altijd even blij mee want zij wilde ook graag met haar vriendinnetjes spelen. In het begin was zij nog wel bereid om voor een dropveter wel 5 blokjes met Niels om te gaan. Maar op den duur ging de lol er wel van af. Ook Sandra was echter ook niet voor een gat te vangen. Drop, daar was zij wel gek op maar die speeltijdvretende wandelingen met de kleine Niels vond zij maar niets. Zij besloot daarom de gevraagde 5 blokjes rondjes zo snel mogelijk af te leggen. Niels vond dat ongetwijfeld prachtig maar buurvrouw Boogaard, door piepende banden gealarmeerd. vond dat hoogst onverantwoord. Zij maakte daar een door middel van een gesprek, vrouwen onder elkaar! , een einde aan. De kick van het hardrijden is bij Niels blijven hangen. Enkele jaren was het gebruik om met Koninginnedag op het parkeerterrein bij winkelcentrum Schalkwijk zeepkistenraces te houden. Enkele jaren wist onze Niels met zijn co-piloot Bennie Boogaard furore te maken door de races met hun zelfbouw bolide te winnen. Terecht mogen wij daarom concluderen dat Niels een snelle jongen is. Is Lisa daarop gevallen? Of was het toch iets anders?. |
||